Meiwandeling 2017
Verslag meiwandeling 2017 in Brugge.
Meer dan 100 nabestaanden & sympathisanten verzamelden op het domein Beisbroek in Brugge voor de 1 mei wandeling van Werkgroep Verder. Samen wandelden we een vijftal kilometer doorheen het groen, langs kasteel Tudor en de open velden.
Deze achtste editie was een literaire wandeling, waarbij we af en toe halt hielden voor een gedicht voorgedragen door nabestaande Christel Heselmans. Alle poezië kwam uit haar gedichtenbundel ‘Uit mildheid ontdooien’, vol poezië over rouwen na zelfdoding, lotgenotencontact en verder gaan. De zon liet haar weinig zien doorheen de dag, gelukkig bleef het droog, vormden alle nabestaanden samen een krachtige lichtbron.
Op het einde van de wandeling hielden we halt aan de sterrenwacht voor ons stil moment en ons ritueel. Om droog te blijven, hielden we het ritueel in de nabij gelegen schuur die er speciaal voor werd aangekleed.
Ons ritueel was gebaseerd op de symboliek rond de sterren en de zon. De ster, symbool voor de eeuwigheid, staat voor onze overleden dierbare(n) van wie hun licht blijft schijnen in ieder van ons. Ze vormen onze lichtpunten. De ster verwijst tevens naar ons verlies en het verdriet om onze dierbaren, verdriet die af en toe zichtbaar wordt aan de oppervlakte (dag), maar soms ook onzichtbaar lijkt voor de wereld rondom ons (nacht).
De zon is het symbool voor levenskracht, vitaliteit & toekomst. Kracht en vitaliteit die ons in staat stelt te herstellen van verlies, deze een plaats te geven binnen ons levensverhaal en verder te kunnen gaan zonder onze overleden dierbare(n) Ook binnen een rouwproces krijgen onze dierbaren een plek binnen elk van ons en trachten we een betekenisvolle band met de overledene te behouden. De zon, die binnen het ritueel symbool staat voor het leven van de nabestaanden, neemt alle sterren in zich op en verweeft het verhaal met herinneringen aan onze dierbaren binnen ons eigen verlies-en levensverhaal, zonder begin- of eindpunt. Alle sterren samen vormen de grote sterrenhemel, een grote lichtbron, één grote zon. Dit licht zal ons helpen verder te gaan, door ons eigen licht/kracht en dat van onze dierbaren dat in schuilt. Iedereen was hier een ‘lotgenoot’. Samen gingen we verder en verbonden we ons.
Iedere wandelaar kreeg een papieren ster, in een kleur naar keuze, om een boodschap neer te pennen voor hun ster, hun overleden dierbare(n). De deelnemers kregen alle tijd die ze nodig hadden om hun boodschap neer te schrijven. Op de achtergrond speelde gitarist Stijn Mergan akoestische en instrumentale muziek.
Na een gedicht van Christel Heselmans over de sterren, plakten de deelnemers op hun eigen tempo vervolgens hun papieren ster op de grote zon. Gedurende dit deel van het ritueel wordt er op nieuw instrumentale muziek gespeeld. Nadat iedereen verzameld had rond de zon en elke ster op de zon was geplaatst, draaide Christel een laatste gedicht voor over lotgenotencontact.
Iedere deelnemer kreeg tot slot een aandenken mee naar huis. Het aandenken was een bladwijzer met bijpassende foto en één van de zes voorgelezen gedichten uit de poëziebundel van Christel Heselmans. In het pakketje zat ook een kaars. Die staat voor de zoektocht naar de kracht, het licht in onszelf om verder te gaan hoewel we weten dat het licht van onze overleden dierbare is ons zal blijven schijnen. De kaars staat symbool voor dit licht. De kaars zal meer dan 24u, één dag, branden. De nabestaanden kiezen zelf thuis een dag uit om de kaars aan te steken en 24u lang hun lichtpuntje niet alleen te voelen, maar ook te zien: het licht in, uit en boven ons. De deugddoende wandeling eindigde rond 17 uur, waarna iedereen huiswaarts keerde of nog iets dronk in de nabijgelegen taverne.
Meer foto's vind je terug op onze Facebookpagina
Werkgroep Verder, bestaande uit coördinator Lore Vonck & medewerker Sam Leoen & vrijwillger An, bedankt alle aanwezigen voor hun komst!
